เป็นป้าย เหมือนแผนที่ ครับ บอกจุด ที่เราจะเดิน ทาง อยุ่ด้าน หน้าเลย ครับ
ลงทะเบียนนักท่องเที่ยว ครับ ตรวจสำภาระ วัสดุทีนำขึ้น
ตรงนี้จ่ายค่า เข้า อุทยาน ครับ คนล่ะ 40 บาท
คนเยอะครับ มีทั้ง วัยรุ่น แบบเรา ^^ แล้ว ยังมี วัยกลางคน แก่ ๆ ก็ มี แรกก็สนุกครับ เดินกันไป คุยไป สนุกดี แต่เดินไปเดินมา ไม่ถึงซ่ะที เริ่มมีเสียงบ่น มาจากรอบทิศทาง 555+++ มันดี ฟังชาวบ้านบ่น แต่เราไม่บ่นเพราะเรายังหนุ่ม 555+++++ ผ่านไปได้ 1 กิโลพอดีเลย ถึงแล้ว ซำแฮก โห.... สมชื่อครับ หอบแฮกๆ กันเป็นแถบ น้ำที่ซื้อเตรียมมา คนละ 2 ขวดหมด เลย อ่ะ พอมาถึงก็ตรงไป ซื้อน้ำเลยครับ ที่ ซำแฮก เค้าจะมีร้านค้า ขายน้ำ ขายข้าว ครับ แต่ กินไรไม่ลงเลย อยากแต่น้ำ เลยซื้อมา ซ่ะ อีก 2ขวด แบ่งกันคนละขวด ก็นั่ง พักกันได้ ประมาณ 5 นาที ฏ้ไปกันต่อครับ ตรงนี้ดูที่ป้าย ก็ ok น่ะ เพราะ จาก ซำแฮก ไปถึง ซำบอน ก็ 700 เมตรเอง ดูเหมือนใกล้ ถ้าทางเรียบน่ะ จะบ้าเหรอ เราเดินขึ้นเขา กันอยู่ 700 พระเจ้า ไม่ต้องบ่น ไปต่อเลย ครับรอบนี้ เดินไป เดินไป ทำไมมัน ไกลขึ้นทุกที 700 เมตร เอง T_T เหนื่อยครับ แวะพัก บ่อยกว่าตอนแรกอีก ได้เห็นเยอะครับ ทั้งคนบ่น แฟนกัน มีงอล กันด้วย เห็น คู่นึง บางคนทะเลาะ กัน กับแค่เรื่อง เกี่ยงกัน ถือขวดน้ำ อื่มมมมม มันได้อะไรเยอะจิงๆ เดินไปเรื่อยๆๆๆๆ แล้ว ก็เรื่อยๆๆๆๆๆ คุยกัน แซวกัน กับน้อง แล้ว ก็มีนินทาคนอืนด้วย 555 +++ เอาความฮา กลบเกลื่อน ความเหนื่อยครับ ^^ ในที่สุดก็ถึงครับ ซำบอน มาถึงตรงนี้ ก้เหนื่อยแล้ว แต่เริ่มสวยครับ
ทางขึ้นครับ จุดเรอ่ม ต้นเลย
ตรง นี้ ครับ จุดเริ่มต้น ของความ เหนื่อย
ที่ซำบอบนี้ก็มีร้านค้าเยอะครับ เป็นจุดพักจุดใหญ่ครับ ก็น่าจะใหญ่ อ่ะ น่ะ 700 เมตรทางชัน ตรงนี้ ก็น้ำยังไม่หมดครับ กินกันน้อยลง คนเค้าพักกันเยอะตามปกติครับ เราก็เหนื่อยครับ แต่อยุ่ดี คิดไงไม่รู้พวกเราไม่พักครับเดินต่อ ไม่สนใจคนอื่น แต่ตรงนี้ มีส้มตำ ขายด้วย ^^ เดินกันต่อนเลยครับ เรายังหนุ่ม จุดหมายต่อไป ซำกอก แค่ 300 เมตร ครับ แป๊บเดียวเอง พอไปถึงก็ไม่มีอะไร เพราะมีแค่ป้ายบอกว่าเป็น ซำกกกอก แต่เราเพิ่งมารู้ ว่าเราคิดผิดที่ไม่แวะ พักเพราะลืมดูที่ป้ายครับ มาดูอีกทีที่ ป้าย ซำกอก เห็น ซำต่อไป ก็เป็น ซำกกหว้า ตรงนี้แหละ กว่าจะถึง ป้ายเขียนไว้ อีก 880 เมตร โห ความลำบากมา เยือน แล้ว ทีนี้ไม่อยากคิดเลย แต่ ก้จริงแล้ว ยังไม่เหนือ่ยเท่าไหร่ น่ะครับ ยังคุยกันได้สนุกอยุ่ ก้เดินกันไปเรื่อยๆ บางช่วงที่เป็นทางเรียบ ก็ มีวิ่งด้วย เป็นไง ความฟิต โชว์ ความเป็นนักกีฬา ^_^ ซักพักใหญ่ ก็ ถึงครับ ซำกกหว้า ตรงนี้ แวะ พักกัน ครับ สวยครับตรงจุดนี้ วิวทิวทัศ สวยงานมากครับ น่านั่งเล่น ถ่ายรูป ซำนี้ มีร้านค้าครับ ก็แวะซื้อ น้ำกับผลไม้กินกัน แถมด้วยลูกชิ้น อีก 40 บาท แตงโม อีกชิ้น แบ่งกัน กิน เฮ้ย ไม่อิ่มครับ ไม่ สิไม่ใช่ไม่อิ่ม แต่มันรู้สึกกระหาย มากกว่า เลย กิน มะยมกันอีก แถม ด้วย M Sport คนล่ะขวด ก็พักกัน นิดหน่อย แล้วก็เดิน กันต่อ
เห็นลูกหาบ แล้ว สุดยอด ครับ เรา ใบเดียว ยัง แฮกๆ เลย
เก่ง ป่ะ เดิน แซงลูกหาบ ด้วย ^_^ 555++++
รูปนี้ แสง ได้ ดูดี เจงๆ ^^
ซำต่อไปก็ ซำกกไผ่ ครับ อีก 580 เมตร แล้วต่อด้วย ซำกกโดน อีก 300 เมตร ตรงนี้ไม่ค่อยเท่าไหร่ ครับ ไม่ได้เหนื่อยอย่าง ที่คิด เพราะสองจุนี้ มาทงเรียบให้เดิน บ้าง พอบรรเทา เดินๆไป ดูนาฬิกา 11 โมงกว่าแล้ว แต่ อากาศยังเย็นอยู่เลย ร่มรื่นด้วย แต่ หายใจแบบ ไงไม่รู้บอกไม่ถูก มันแห้งๆ อ่ะครับ พอเดินไป จนถึง ซำกกโดน ก็จะมีร้านค้าอีกเช่นเคยครับ ตรงนี้ ก็ 11 โมงกว่า ก้คุยกันกับ น้องครับ ว่าจะ กินข้าวก่อน หรือ ลุยต่อ ได้ข้อสรุปครับ ลุยเลยไม่ต้องพัก ระยยาทง จาก ตรงนี้ไป ก็ประมาณ 588 เมตร ถึงจะถึง ซำแคร่ ซึ่งเป้น จุดสุดท้ายที่เราคิดว่า เป็นจุดบน ยอดภูแล้วครับก้เลย ตัดใจ ลุยต่อ แต่ ยังไม่ทันได้ขึ้นเลย ครับได้ยินเสียงบ่นของคนที่เพิ่งลงมา บอกว่า โคตร ชันเลย 555+++ เอาล่ะซิ มองหน้า กันเล้กน้อย เสร็จ แล้ว ก้ ย้อนกลับ ครับ ไปซื้อ น้ำมาตุนก่อน รอบนี้ เอามันคนล่ะ 2 ขวดเลย แล้วก็ไปต่อ สมคำล่ำลือครับ ชันจริงๆ 588 เมตร นี้ไม่ใช่ ง่ายแล้วครับ ทางชันมาก แบบ ต้อง ถึงขั้น ปีนขึ้นกันเลย ครับ สุด บ่นกันหนักกว่า ครั้งก่อนครับ แต่สิ่งที่เห็นที่แตกต่าง ก็ คือ ความไม่ลงรอยกัน ไม่มีให้เห็นเลยครับ มีแต่คนช่วยเหลือ กัน ดี จัง สังคมไทยเป็นแบบนี้ ทุกเวลาก็ดี ครับ ^_^ ตลิดทาง ก้จะมี คนที่ เดินลง ก้จะ พูดให้กำลังใจ ตลอด ครับ ว่า ใกล้ แล้ว ข้างหน้าก็ถึง แล้ว ขึ้นไปอีก ชั้นก้ถึง แล้ว ครับ มันเป้นความหวังที ผมไม่ต้องการเลย 555+เพราะ ได้ยินมา 4-5 ชั้นรแล้ว เฮออออ ทำไม กรู ไม่ถึงซ่ะ ที ตรงลง มันนิดเดียว ยังไง ชันครับ เหนื่อย แต่ ถอยไม่ได้แล้ว ครับ มันมาไดล เกิน จะถอยหลังกลับ แล้วครับ เดิน ด้วยความเมามัน ไม่มอง ไปข้างหลังแล้ว ....โอ......โอ เห็นครับ ผมมองไปเห็นท้องฟ้า ครับ ทันทีที่ ผมมองเห็นท้องฟ้า ผมตะโกน บอก น้องผม รวมทั้งคนอื่นเลยครับ ถึงแล้ว อีกนิดเดียว เห็นชั้น บน แล้ว แล้วมันก็จริงครับ เรามา ถึง แล้ว โห นี่ พิมพืไป นึกถึงอารมณ์ตอนนั้น ยังขนลุกอยู่เลย ดีใจเหมือนถูกหวย 555++ แล้วในทีสุดก็ถึง ครับ ซำแคร่ ดี ใจครับ ไม่มีอะไร จะบ่นเลย นอก จากภูมิใจ ครับ มองนาฬิกา ก็ 12.30 พอดีเลย เราเริ่มเดินขึ้น ก็ 8 โมงครึ่ง ก้รวมใช้เวลา 4 ชั่วโมงครับ ถือว่าเร็ว น่ะ ชมตัวเอง แล้ว ภาระกิจต่อไปก้ต้อง ตามธรรมเนียม ครับ ถ่ายรูป สิ ^_^ แล้วไงต่อ จบป่าว ยังครับ ยัง นึกว่าถึงแล้ว ดิ มันยังไม่จบ พระเจ้า 555+++ เดี๋ยว ติดตามตอนต่อไป แล้ว กัน ครับ เอาแค่นี้ ก่อน นี่ มาลง ในเวลางานเลย น่ะเนี่ย หัวหน้า นั่ง มอง แล้ว แต่ ไม่กล้า บ่น 555+++ เจ้านาย ใจดี แต่ แก่ (^_^)
แวะพักกัน ก่อน เริ่มเหนื่อย
แล้วก็ ลุย ต่อ โห ขาเริ่ม สั่น
ในที่สุด 5555+++++ เราคือ ผู้พิชิต ภูกระดึง
แล้ว ตอน ต่อไป เดี๋ยว จะพา ชม บนภูกระดึง ครับ ที่ท่อง เที่ยว เพี๊ยบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น